Valid Blog

De komende vier weken verschijnen er een reeks blogs online over het onderwerp Vulnerability Management, een belangrijk en complex onderdeel van jouw security plan. In dit deel van de blog behandel ik de volgende topics:

• wat vulnerabolity management inhoud;
• wat het voor jouw organisatie kan betekenen;
• de visie van Valid rondom vulnerability management;
• een aantal handvaten welke je en jouw organisatie kunnen helpen met het maken van keuzes rondom vulnerability management.

Als je geïnteresseerd bent in het sparren over dit onderwerp of als je meer informatie wilt, raden we aan om contact op te nemen met Roger Gulpers. Hij staat klaar om je te helpen en je vragen te beantwoorden.

Vulnerability management is een belangrijk onderdeel van de information security strategie welke in gaat op het identificeren, beoordelen, prioriteren en mitigeren van kwetsbaarheden in een organisatie IT infrastructuur. Een kwetsbaarheid is een zwak punt in een server systeem, netwerk apparaat of applicatie welke door agitatoren gebruikt kan worden om toegang te krijgen tot het systeem, data buit te maken of een primair bedrijfsproces te ontregelen. Een effectief vulnerability management beleid helpt organisaties het risico te verlagen ten prooi te vallen aan cyber-attacks en datalekken door bekende kwetsbaarheden te mitigeren voor deze kunnen worden gebruikt.

Een vulnerability management proces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Discovery: De eerste stap in vulnerability management is het identificeren van alle assets in de IT-infrastructuur van een organisatie, inclusief hardware, software en netwerkapparaten. Dit kan worden gedaan met behulp van geautomatiseerde tools zoals netwerkscanners, tools voor assessment van devices en scanners voor kwetsbaarheden.

2. Assessment: Zodra de assets zijn geïdentificeerd is de volgende stap het beoordelen van de kwetsbaarheden in elk asset. Vulnerability assessment tools kunnen worden gebruikt om te scannen op bekende kwetsbaarheden en deze worden gepresenteerd in een rapport.

3. Prioritization: Niet alle kwetsbaarheden zijn gelijk in termen van ernst en potentiële impact op een organisatie. Prioritering helpt organisaties de meest kritieke kwetsbaarheden te identificeren welke als eerste moeten worden aangepakt. Dit kan op basis van de ernst van de kwetsbaarheid, de potentiële impact op de organisatie en de kans op misbruik.

4. Remediation: Zodra de kritieke kwetsbaarheden zijn geïdentificeerd moet de organisatie actie ondernemen om ze te verhelpen. Dit kan betekenen dat security patches moeten worden geïnstalleerd, volledige upgrades van software, het opnieuw configureren van systemen of het implementeren van nieuwe security controls.

5. Verification: Nadat de kwetsbaarheden zijn verholpen moet de organisatie verifiëren dat de fixes effectief zijn geweest. Dit kan door middel van vulnerability scans of penetratietesten.

6. Monitoring: Vulnerability management is een continu proces en in de loop van de tijd kunnen nieuwe kwetsbaarheden worden ontdekt. Organisaties moeten hun IT-infrastructuur continu monitoren en voorbereid zijn om te reageren op nieuwe kwetsbaarheden zodra deze worden geïdentificeerd.

Effectief vulnerability management vereist een proactieve en systematische aanpak om kwetsbaarheden in de IT-infrastructuur van een organisatie te identificeren en aan te pakken. Dit kan organisaties helpen hun gevoelige gegevens te beschermen, te voldoen aan regelgeving en industriestandaarden en het risico op cyberaanvallen en datalekken te verkleinen. Door een uitgebreid programma voor kwetsbaarheidsbeheer te implementeren, kunnen organisaties hun algehele beveiligingsbeleid verbeteren en zichzelf beter beschermen tegen het steeds verder ontwikkelende security landschap.

Step 1: Discovery

Discovery omvat het identificeren van alle assets in het netwerk van een organisatie, inclusief hardware assets, software (applicaties, middleware, databases, etc.) en opslag van bestanden. Deze stap is van cruciaal belang, omdat het een baseline biedt van wat beschermd moet worden. Daarnaast helpt het bij het identificeren van potentiële kwetsbaarheden die door aanvallers kunnen worden misbruikt. 

Er zijn verschillende tools en technieken die kunnen worden gebruikt voor detectie. Denk hierbij aan network scans, port scans en scannen op kown vulnerabilities bij bijvoorbeeld firewalls. Bij network scans wordt een tool gebruikt om alle assets te identificeren die op het netwerk van een organisatie zijn aangesloten. Dit wordt meestal gedaan door een reeks pakketten naar elk IP-adres in het netwerkbereik te sturen en de antwoorden op te nemen. Dit proces kan tijdrovend zijn, afhankelijk van de grootte van het netwerk. Het kan ook een grote hoeveelheid gegevens genereren die moet worden geanalyseerd. 

Port scanning is een andere techniek die kan worden gebruikt voor discovery. Dit omvat het verzenden van pakketten naar specifieke poorten op een apparaat om te bepalen of ze open of gesloten zijn. Dit is handig, omdat open poorten kunnen worden misbruikt door aanvallers om toegang te krijgen tot een systeem of netwerk. Port scanning kan met verschillende tools worden gedaan, waaronder Nmap en Nessus.

Vulnerabilty scanning is een meer gerichte benadering van blootleggen van vulnerabilities, waarbij specifieke assets of applicaties worden gescand op bekende kwetsbaarheden. Dit wordt meestal gedaan met behulp van een gespecialiseerde tool die kwetsbaarheden controleert op basis van een database met bekende kwetsbaarheden. Vulnerabilty scanning is nuttig, omdat het specifieke kwetsbaarheden kan identificeren die moeten worden aangepakt, in plaats van alleen een lijst met apparaten en poorten te bieden.

Zodra het discovery proces is voltooid, is de volgende stap het beoordelen van de geïdentificeerde kwetsbaarheden. Dit omvat het analyseren van de gegevens die tijdens de discovery fase zijn verzameld om de ernst van elke kwetsbaarheid en de mogelijke impact ervan op de organisatie te bepalen. Deze informatie kan vervolgens worden gebruikt om prioriteit te geven aan welke kwetsbaarheden als eerste moeten worden aangepakt.

Kortom, de discovery fase van vulnerability management is een cruciale eerste stap in het beschermen van de IT-infrastructuur van een organisatie tegen cyber bedreigingen. 

Hoe Vulnerability scanners werken: inzicht in de technologie achter de scan

Vulnerability scanners zijn softwaretools die zijn ontworpen om potentiële vulnerabilities in het netwerk, de servers en applicaties van een organisatie te identificeren en erover te rapporteren. Deze tools werken door het netwerk, servers en applicaties te scannen op bekende kwetsbaarheden, en kunnen commercieel of open-source zijn. Vulnerability scanners gebruiken verschillende technieken om kwetsbaarheden te identificeren, waaronder:

• Poortscanning: bij deze techniek wordt een netwerk gescand op open poorten, die vervolgens kunnen worden gebruikt om de services te identificeren die op het netwerk worden uitgevoerd. Hierdoor kan de scanner potentiële kwetsbaarheden in deze services identificeren.
• Servicescanning: bij deze techniek worden de services die door poortscanning zijn geïdentificeerd, gescand op bekende kwetsbaarheden. Hierdoor kan de scanner potentiële kwetsbaarheden in deze services identificeren.
• Application Scanning: bij deze techniek worden applicaties die op het netwerk worden uitgevoerd, gescand op bekende kwetsbaarheden. Hierdoor kan de scanner potentiële kwetsbaarheden in deze applicaties identificeren.
• Authenticatietesten: deze techniek omvat het testen van de sterkte van de authenticatiemechanismen die worden gebruikt door het netwerk, de servers en toepassingen. Hierdoor kan de scanner potentiële kwetsbaarheden in deze mechanismen identificeren.

Zodra de vulnerability scanner potentiële kwetsbaarheden heeft geïdentificeerd, zal de software proberen deze te misbruiken om te bepalen of ze een reële bedreiging vormen voor de organisatie. De scanner doet dit door testverkeer naar het doelsysteem, de applicatie of het netwerk te sturen om te zien of het kwetsbaar is voor aanvallen. Als de scanner de kwetsbaarheid kan misbruiken, zal hij dit terug melden aan de gebruiker.

Het is belangrijk op te merken dat vulnerability scanners niet onfeilbaar zijn en valse positieven of valse negatieven kunnen genereren. Valse positieven treden op wanneer de scanner een kwetsbaarheid meldt die niet bestaat, terwijl valse negatieven optreden wanneer de scanner een vulnerability die er wel is niet rapporteert. Het is belangrijk voor organisaties om de resultaten van een kwetsbaarheidsscan te valideren en de juistheid van gemelde kwetsbaarheden te verifiëren.

Om ervoor te zorgen dat vulnerability scanners effectief zijn, is het essentieel om ze up-to-date te houden. Vulnerability scanners moeten regelmatig worden bijgewerkt om ervoor te zorgen dat ze in staat zijn de nieuwste kwetsbaarheden te detecteren. Dit omvat het bijwerken van de database met kwetsbaarheden van de scanner, die informatie bevat over bekende kwetsbaarheden.

Vulnerability scanners kunnen worden geconfigureerd om verschillende systemen te scannen, waaronder servers, netwerkapparaten en applicaties. Ze kunnen ook worden gebruikt om te scannen op specifieke soorten kwetsbaarheden, zoals kwetsbaarheden in webapplicaties of databasekwetsbaarheden.

Kortom, kwetsbaarheidsscanners zijn een essentieel hulpmiddel in het beheer van kwetsbaarheden. Ze werken door de infrastructuur van een organisatie te scannen op bekende kwetsbaarheden en te rapporteren over potentiële risico's. Om ervoor te zorgen dat kwetsbaarheidsscanners effectief zijn, moeten organisaties ze up-to-date houden en hun resultaten valideren. Door te begrijpen hoe kwetsbaarheidsscanners werken en wat hun beperkingen zijn, kunnen organisaties hun beveiligingshouding verbeteren en zich beschermen tegen mogelijke cyberdreigingen.

Step 2: Assessment

Het scannen van kwetsbaarheden is een essentieel onderdeel van elk cyberbeveiligingsprogramma. Het helpt organisaties bij het identificeren en prioriteren van potentiële kwetsbaarheden in hun systemen, netwerken en applicaties. Het uitvoeren van een kwetsbaarheidsscan is echter niet voldoende. Om het meeste uit een kwetsbaarheidsscan te halen, is het belangrijk om best practices te volgen om ervoor te zorgen dat de scan effectief is en nauwkeurige resultaten oplevert.

De best practices voor het uitvoeren van effectieve vulnerability scanners zijn:

• Plannen en voorbereiden: Voordat je een kwetsbaarheidsscan uitvoert, is het belangrijk om te plannen en voor te bereiden. Dit omvat het identificeren van de systemen, netwerken en applicaties die moeten worden gescand, ervoor zorgen dat de benodigde referenties en machtigingen aanwezig zijn en het selecteren van de juiste scanner voor de taak.
• Stel een basislijn vast: Het vaststellen van een basislijn is belangrijk om te begrijpen wat normaal is voor een systeem of netwerk. Dit kan helpen om eventuele afwijkingen van de norm te identificeren, wat een indicatie kan zijn van een beveiligingsprobleem. Baseline-gegevens kunnen worden gebruikt om de reikwijdte van de scan vast te stellen en eventuele wijzigingen die tijdens de scan optreden te identificeren.
• Voer uitgebreide scans uit: Uitgebreide kwetsbaarheidsscans moeten regelmatig worden uitgevoerd om alle potentiële kwetsbaarheden te identificeren. Dit omvat het scannen van alle systemen, netwerken en applicaties, evenals het testen op een reeks kwetsbaarheden, zoals softwarekwetsbaarheden, verkeerde configuraties en zwakke wachtwoorden.

Vulnerability scanning vs. penetratietesten: inzicht in de verschillen en voordelen van elk

Als het gaat om het beoordelen van de beveiligingsstatus van een organisatie, zijn twee veelgebruikte methoden scannen op kwetsbaarheden en penetratietesten. Hoewel beide methoden worden gebruikt om potentiële beveiligingsproblemen te identificeren, hebben ze verschillende doelstellingen en voordelen. In dit artikel zullen we de verschillen onderzoeken tussen het scannen op kwetsbaarheden en penetratietesten, en de voordelen van beide.

Scannen van kwetsbaarheden

Kwetsbaarheidsscanning is een geautomatiseerd proces dat potentiële beveiligingsproblemen in de systemen, netwerken en applicaties van een organisatie identificeert. Het scanproces omvat het gebruik van gespecialiseerde softwaretools die het netwerk scannen op bekende kwetsbaarheden, verkeerde configuraties en andere potentiële beveiligingsproblemen.

Het primaire doel van het scannen op kwetsbaarheden is het identificeren van potentiële kwetsbaarheden die door aanvallers kunnen worden misbruikt. De voordelen van scannen op kwetsbaarheden zijn:

• Kostenbesparend: scannen op kwetsbaarheden is relatief goedkoop in vergelijking met penetratietesten.
• Snel en eenvoudig: scannen op kwetsbaarheden is een snelle en gemakkelijke manier om potentiële kwetsbaarheden in de systemen, netwerken en toepassingen van een organisatie te identificeren.
• Niet-invasief: scannen op kwetsbaarheden is een niet-invasief proces dat geen wijzigingen vereist aan het systeem of netwerk dat wordt gescand.

Penetratie testen

Penetratietesten, ook wel pentesten genoemd, is een meer diepgaande en handmatige benadering om potentiële beveiligingsproblemen te identificeren. Penetratietesten omvatten het simuleren van een aanval op de systemen, netwerken en applicaties van een organisatie om potentiële kwetsbaarheden te identificeren en de effectiviteit van beveiligingscontroles te testen.

Het primaire doel van penetratietesten is het identificeren van kwetsbaarheden die misbruikt kunnen worden door aanvallers en het testen van de effectiviteit van de beveiligingscontroles van een organisatie. De voordelen van penetratietesten zijn:

• Uitgebreid: Penetratietesten zijn een uitgebreidere benadering voor het identificeren van potentiële kwetsbaarheden, aangezien het een meer diepgaande analyse van de systemen, netwerken en applicaties van een organisatie inhoudt.
• Aanpasbaar: penetratietesten kunnen worden aangepast aan de specifieke behoeften van een organisatie, inclusief het gebruik van gerichte aanvallen en social engineering-technieken.
• Bruikbare aanbevelingen: penetratietesten bieden bruikbare aanbevelingen voor het aanpakken van geïdentificeerde kwetsbaarheden en het verbeteren van de beveiliging van een organisatie.

Belangrijkste verschillen

De belangrijkste verschillen tussen het scannen op kwetsbaarheden en penetratietesten zijn als volgt:

• Bereik: scannen op kwetsbaarheden heeft doorgaans een breder bereik en wordt gebruikt om potentiële kwetsbaarheden in de systemen, netwerken en toepassingen van een organisatie te identificeren. Penetratietesten daarentegen zijn doorgaans meer gericht en gericht op specifieke systemen of toepassingen.
• Methodologie: Het scannen van kwetsbaarheden is een geautomatiseerd proces dat afhankelijk is van gespecialiseerde softwaretools om potentiële kwetsbaarheden te identificeren. Penetratietesten daarentegen zijn een handmatig proces waarbij een aanval op de systemen, netwerken en applicaties van een organisatie wordt gesimuleerd.
• Doelstelling: Het doel van het scannen op kwetsbaarheden is het identificeren van potentiële kwetsbaarheden die misbruikt kunnen worden door aanvallers. Het doel van penetratietesten is om kwetsbaarheden te identificeren en de effectiviteit van de beveiligingsmaatregelen van een organisatie te testen.

Conclusie

Zowel het scannen op kwetsbaarheden als penetratietesten zijn belangrijke hulpmiddelen bij het beoordelen van de beveiligingspositie van een organisatie. Hoewel scannen op kwetsbaarheden een meer geautomatiseerde en kosteneffectieve benadering is, is penetratietesten een meer uitgebreide en op maat gemaakte aanpak. Organisaties moeten zowel het scannen op kwetsbaarheden als penetratietesten beschouwen als onderdeel van hun algehele beveiligingsstrategie om de meest uitgebreide en effectieve aanpak te garanderen voor het identificeren van potentiële kwetsbaarheden en het verbeteren van hun beveiligingshouding.