Er zijn legio definities te vinden van Blockchain. Vanuit mijn functie als business analist vind ik deze echter vaak te technisch. Ik hou er zelf wel van om dingen simpel te houden, dus bij deze, mijn simpele definitie van Blockchain: “Digitale Zekerheid”.
Volgens mij is dit een uitleg die iedereen snapt. Helemaal niet moeilijk dat Blockchain, toch?
Nou dan zijn we klaar, toch? Misschien toch niet…
Digitaal: Het is een techniek die werkt met enen en nullen. Dat is nog wel goed te begrijpen. Zekerheid: Tja... Deze behoeft wellicht wat meer uitleg.
Zekerheid
Laten we eens bekijken wie we tegenwoordig allemaal vertrouwen en waar we zekerheid uit halen: de bank (nou ja, meestal dan), de notaris, de klant, de autoverkoper (heel soms), de taxichauffeur afhankelijk van waar je die treft, de energiemaatschappij, de overheid, etc. Als je er over gaat nadenken begin je wel te merken dat het toch best veel partijen zijn. Maar dit zijn ook de partijen die we juist niet vertrouwen. 58% van de Nederlanders heeft geen vertrouwens in pensioenfondsen, 53% niet in banken en 52% niet in verzekeraars. Niet heel erg veel vertrouwen dus en alleen maar schijnzekerheid. Daarbij betalen we voor al die partijen geld. Soms zelfs veel geld.
Dan de basis, waarom hebben we zekerheid nodig? Een paar voorbeelden: ik vind het wel fijn om een eerlijke waarde terug te krijgen voor hetgeen ik koop of verkoop. Ook wil ik graag dat er ergens bewezen kan worden dat ik mijn huis bezit, of dat de kilometers die op de teller van m'n auto staan ook echt de kilometers zijn die de auto gereden heeft.
Momenteel wordt het vertrouwen gegeven en beheerd door instanties, bedrijven en overheden, die wij op onze beurt weer vertrouwen. Ze bewaren kopieën van documenten (digitaal, of juist niet) die getekend en/of geaccordeerd zijn, waardoor we weten wat de waarheid is.
OK, dat werkt goed dus, toch?
Of niet...?
Wat nu als dat papiertje waarop staat dat mijn huis mijn eigendom is zoek raakt? Een voorbeeld uit de praktijk: Na de crisis in 2008 heeft er veel uitzoekwerk moeten plaatsvinden wie nu daadwerkelijk welke hypotheek in zijn bezit had en de rechtsgeldigheid van deze documentatie. De hypotheken waren doorverkocht aan andere banken en instanties die ze op hun beurt ook weer doorverkochten, maar wie was nu de echte eigenaar?
Een ander voorbeeld. Als ik wil handelen met een klant die een halve wereld verderop gesitueerd is, hoe moet ik deze dan vertrouwen? Ik kan hem of haar niet in de (al dan niet) blauwe ogen kijken en ervan uitgaan dat hij of zij naar eer en geweten handelt. OK, de bank kan helpen met Letters of Credit (een product waarin de bank garant staat voor koper en verkoper), maar deze zijn ingewikkeld, tijd consumerend en vooral heel erg prijzig.
Misschien is het huidige systeem dan toch nog niet zo perfect als we denken. Misschien kan digitaal vertrouwen hier wel voor een oplossing zorgen. Maar hoe?
Hiervoor ga ik toch even terug naar een eigen interpretatie van de definities die er online bestaan: Een blockchain (soms in het Nederlands vertaald als blokketen) is een gedistribueerde database die een gestaag groeiende lijst bijhoudt van data-items die gehard zijn tegen manipulatie en vervalsing. Iets minder simpel, maar ook goed te begrijpen. De belangrijke woorden hier zijn:
Zoals eerder aangegeven ga ik niet de techniek in, maar ik ga wel de gevolgen van deze eigenschappen noemen.
- Gedistribueerde database: Eigenlijk is het een database die niet alleen bij jou (of bij jouw bedrijf), maar bij iedereen op de computer staat. Iedereen heeft toegang tot dezelfde informatie.
- Groeiende lijst: Je kunt alleen maar data toevoegen aan de Blockchain. Er kan niets gewijzigd of verwijderd worden.
- Data-items: Inderdaad, dus niet alleen maar digitaal geld (Cryptocurrency zoals Bitcoin; Blockchain is zoveel meer dan alleen maar Bitcoin!), maar alles wat je kunt omzetten in digitale informatie (liedjes, eigendomsrechten, pdf’s etc.)
- Gehard tegen manipulatie en vervalsing: Er zit een techniek achter die elk blok (een aantal transacties samen) aan elkaar verbindt en dit laat corresponderen met het vorige blok, vandaar de naam blockchain (blokketen). Samen met het mining principe, dat er een ingewikkelde rekensom moet worden opgelost door de miners in het netwerk voordat er een blok aan de keten mag worden toegevoegd, zorgt het voor een grote integriteit.
In het voorbeeld van mijn huis is er dus een moment waarop aan de blockchain wordt toegevoegd dat ik de eigenaar ben van dat huis. Deze informatie kan niet meer veranderd worden. Wat we wel kunnen doen is een regel toevoegen waarop staat dat mijn huis verandert van eigenaar, maar zolang dit niet gebeurt ben ik de eigenaar. Een ander voorbeeld was handelen met de andere kant van de wereld. Aangezien Blockchain digitaal is kunnen we hier software voor schrijven. We kunnen onze papieren contracten vervangen door digitale “slimme contracten”. Software die ervoor zorgt dat als ik mijn producten verkoop ik mijn geld krijg en die anderzijds voor de koper de garantie geeft dat hij óf de producten óf (een deel van) zijn geld terugkrijgt.
Deze voorbeelden zijn nog maar het begin van de mogelijkheden die we met digitaal vertrouwen kunnen realiseren (lees ook: vereenvoudigen). Er zijn nog legio toepassingen waarbij we vertrouwen dat wordt geschonken door instanties, bedrijven en overheden kunnen vervangen door de nieuwe digitale manier van vertrouwen genaamd: Blockchain. Welke toepassingen zie jij?
Als iemand je nog eens vraagt wat Blockchain is, weet je bij deze het antwoord: “Digitale zekerheid”.
Hopelijk heb je hier genoeg aan. Mocht het niet zo zijn, dan hoor ik het graag!